Verrassend, teleurstellend & wonderbaarlijk.
En dan hebben we het niet eens over mijn geweldige persoonlijkheid ;-), maar over de plekken waar we de afgelopen paar dagen zijn geweest! Van het verassende kasteel in Svetcincenat naar het teleurstellende Krk om vervolgens de wonderbaarlijke schoonheid van de Plitvice meren te bewonderen..
Kasteel Morosini-Grimani
Onderweg richting Krk maakten we een tussenstop in Svetcincenat om daar een kasteel te bezichtigen. Op het eerste gezicht was het een vrij klein en "saai" kasteel maar toen kwamen we er tot onze verassing achter dat er een interactief virtueel museum is! Met een polsbandje kon je de beelden en opdrachten activeren en werd je terug in de tijd meegenomen. Onwijs leuk! We mochten o.a. een zwaard smeden, virtueel ringsteken op een mechanisch paard, met ballen de vijand van de ladders afgooien (zeer goed tegen welke vorm van frustratie dan ook) en kregen de kinderen bezoek van "de koning". De gezichten van de kids waren goud waard! Tijdens het bezoek werden er foto's genomen door de ingebouwde camera's en vervolgens werden deze naar je gemaild. In het hoogseizoen worden hier ook "echte" riddertoernooien gehouden en allemaal andere leuke activiteiten. Wat ons betreft (zelfs Marc werd helemaal enthousiast hiervan!) is dit kasteel een must-see!
"Het 13e eeuwse kasteel Morosini-Grmani is het best bewaarde kasteel in Istrië. Vroeger was het kasteel de bestemming voor handelaars, soldaten, adellijke gasten en schrijvers."
Eiland Krk
Aangezien we langer waren bleven hangen bij het kasteel, zochten we vlak voor Rijeka een camping op om te overnachten. De volgende ochtend pakten we nog een terrasje voor een cappuccino (om vervolgens erachter te komen dat we geen geld mee hadden genomen, dus dat werd heen en weer fietsen...) en vervolgens trokken we verder richting Krk. Dit eiland is verbonden met het vaste land d.m.v. een lange brug en we hadden een mooie plek bij het strand uitgezocht. Helaas bleek toen we daar aankwamen dat onze camper never-nooit-niet zou passen over het petieterige weggetje, dus konden we weer omkeren (gloeiende gloeiende) en op zoek naar een andere plek. Marc is ondertussen zeer gevorderd in het draaien en keren van ons monster op kleine weggetjes, dus die had er minder moeite mee dan dat ik had. Gelukkig ben ik expert geworden in het vinden van goede plekken op Park4night, dus ik had al snel een andere plek gevonden alleen was deze weer een half uur de andere kant op rijden. Maar vervolgens komen we daar (nadat we gloeiende gloeiende, weer in een verkeerd straatje waren gestuurd door Google Maps), is die camping GESLOTEN!!! Ondertussen was het einde middag, waren de kinderen strontvervelend, was Marc ook verre van blij en ik was des duivels (iets met hormonen.....) Met als gevolg dat er nu een bord van ons servies gesneuveld is, oepsie 🤭. Dus ik vervolgens met het stoom uit mijn oren een andere camping gezocht en konden we wéér totaal de andere kant op! Hele eiland ondertussen gezien, wat ook tegenviel.....
Toen we eindelijk op de camping kwamen bleek het een godsvermogen te kosten (55 euro per nacht!!) maar aangezien we er zo klaar mee waren besloten we het maar te doen. Het bleek, zoals je wel verwacht met deze prijs, een enorme vijf-sterren camping te zijn waar je zelfs vaatwassers, drogers, kinderanimatie en een hondendouche had. Niet dat we er wat mee deden.. maar toch.. het was er wel.. Overigens was het wel een ideale plek om de drone uit te proberen, maar dat was ook het enige wat ik leuk vond aan dit eiland..
< SWIPE >
Nationaal park Plitvicemeren dag 1
Na de teleurstelling van Krk waren we toe aan wat positiviteit (ik zat nog enigszins in mijn "ik-ben-er-zó-klaar-mee-bui"..) en besloten we naar de Plitvicemeren te gaan. We kwamen uit op camping Bear (hoe toepasselijk 😉) in het nabijgelegen dorp en vanaf daar fietsten we de volgende dag (1o km omhoog!) naar ingang 1 van de Plitvicemeren.
De wandelroutes waren zeer duidelijk aan gegeven (inclusief afstand en tijd) en we besloten route B, van vier kilometer, te volgen om vervolgens aan het eind van de wandelroute de boot en het treintje terug te nemen. Ondanks dat er behoorlijk wat andere toeristen waren, was het allemaal prima te doen en keken we vol bewondering naar al het moois om ons heen. Wat een prachtige natuur! En die watervallen! En die kleuren! En het water! Wow! Ook de kinderen waren erg onder de indruk en liepen vol enthousiasme én zonder zeuren de gehele route.
"Door een natuurlijk afzettingsproces van duizendende jaren door het stromende water van de Koranarivier, zijn er dammen van travertijn* ontstaan. Deze dammen hebben op hun beurt weer een aantal meren, grotten en watervallen gevormd."
Na een uurtje of drie waren we aan het einde van de route en gingen we met het treintje terug naar de beginplek om vanuit daar weer terug te fietsen. (10 km naar beneden! Woehoe!) Helaas knalde Marc zijn fietsketting eraf en raakte hij vervolgens het schroefje kwijt (.....) waarmee hij de kettingkast vast moest zetten, waardoor het allemaal wat langer duurde voordat we terug bij de camper kwamen.
* travertijn is een kalksteen die gevormd wordt door de neerslag van kalk uit met calciumcarbonaat oververzadigd water uit warme bronnen. (Bron: Wikipedia)
< SWIPE >
Nationaal park Plitvicemeren dag 2
Via de site had ik 'tweedaagse-tickets' gekocht, waardoor we de dag erop via ingang 2 (het eindpunt van gister) de andere kant van het park konden bezoeken. Deze keer kozen we de route van 5,2 kilometer en ook nu waren we zeer gecharmeerd van het park. Aan deze kant van het park is het iets minder druk en is de route door het bos en moet er iets meer geklommen worden. De watervallen zijn kleiner, maar zeker niet minder mooi! Wij vonden deze route eigenlijk nog mooier dan de vorige! De kinderen (en ik) vonden de laatste kilometer eigenlijk net te ver, maar uiteindelijk zijn we toch boven gekomen ;-).
Máár dan nu de grootste vraag van de afgelopen twee dag; Waarom maken zoveel mensen selfies!? "Kijk hier ben ik en op de achtergrond een waterval en hier nog een keer, en hier ook.. en hier ook...en hier nog een keer..." Echt niet normaal hoeveel mensen de meest bizarre posities uitproberen en op niet begaanbare paden gaan, op rotsen klimmen, over hekken hangen etc., om bij een waterval te staan met een duckface en een pose die Kim Holland doet blozen. Het was een attractie ansicht om alleen al naar al deze "fotoshoots" te bekijken! Overigens dachten sommige mensen dat misschien ook over ons, aangezien wij (en voornamelijk Jip) meerdere keren op de foto werden gezet... Misschien omdat we zo'n geweldig matchend ANWB-gezinnetje zijn? Als we voor elke foto een euro hadden gevraagd, hadden we de entree kunnen terugverdienen...
"Een selfie is een foto die iemand van zichzelf heeft gemaakt, meestal met een smartphone en doorgaans bedoeld voor plaatsing op sociale media."
< SWIPE >
