Golden route of Norway
Met de prachtige fjorden, het wildkamperen en de "wilde dieren" (die waren overigens ver te zoeken..) waren de verwachtingen hoog en konden we dan ook niet wachten om Noorwegen te ontdekken. Nadat we in Denemarken waren gestopt voor Legohouse gingen we daarom ook direct door, de grens over naar Zweden, om vervolgens door te rijden richting Oslo.
Met een noodgang reden we dan éíndélíjk Noorwegen in, waar we meteen getrakteerd werden op mooie uitzichten. Aangezien we nog niet echt een plan de campagne hadden, besloot ik contact te zoeken met een oud klasgenootje dat gesetteld is in Noorwegen om haar om de ultieme tips te vragen. Noorwegen is enorm groot en aangezien we máár (..) een maand er voor uitgetrokken hebben, willen we zoveel mogelijk highlights zien zonder als een gek op de weg (HAHA!) te hoeven rijden. Zij raadde ons "de gouden route" aan + wat extra plaatsen wat naar haar mening de mooiste plekken waren, dus wij hebben daarop onze route aangepast.
De Gouden Route strekt zich uit tussen het meer van Langvatnet (Strynefjell) en de Sogge-brug (Romsdal), en benadrukt het meest spectaculaire landschap van West-Noorwegen. Het duizelingwekkende uiterlijk van de watervallen, vruchtbare valleien en diepe fjorden zal avonturiers helpen profiteren van de meest surrealistische reiservaring.
De eerste "wild"plek
We vonden een afgelegen plek bij een oude schansspring-piste en klommen de trap op naar boven (goede work-out voor mijn zere pootje!) De kinderen vermaakten zich met van de heuvel af rennen en wij daardoor ook, zie filmpje haha. (Geen beter vermaak dan leed vermaak toch..;-)) We maakten onze eerste echte wandeling en zagen boven op de bergkam de eerste eland! Helaas zijn Sam en Fien niet gemaakt voor de stilte en was deze eland dan ook snel weer weg toen er luidkeels werd geschreeuwd "WAAR IS 'IE DAN?! IK WIL HEM OOK ZIEN!" ... We deden nog een verwoede poging om de berg op te klimmen om nog een glimp op te vangen, maar uiteraard was deze allang het bos in verdwenen.
We bleven hier twee nachten om een beetje te acclimatiseren en ook om de winterkleding en pantoffels tevoorschijn te halen want; KOUD! Het was wel even wennen vanuit het bloedhete Italië naar het toch-wel-koude-Noorwegen.. Maar hé; we klagen niet! Dikke vesten en pantoffels aan, of in mijn geval sokken in slippers (haha, Marc haat dat!), dekentje erbij en het was warm genoeg om buiten te ontbijten ;-)
<SWIPE>
<KLIK>
Kampvuur
Voorbij Bergen, bij Alver, konden we dan eindelijk ons eerste "wildvuur" maken en daarbij ook meteen de langverwachte broodjes met worst maken! Op een prachtige plek aan een rivier hakte Marc een zitje uit de boomstam, werden er speren gemaakt en ook de eerste marshmallows werden verbrand.. We besloten twee nachten te blijven om even een beetje bij te tanken, maar toen we 's ochtends een plas water vonden bij de keuken hebben we de hele dag nodig gehad om te zoeken naar de lekkage... Terwijl de kinderen zichzelf vermaakten met oorlogje spelen (why!?) en lego, lagen wij ondersteboven en dubbelgevouwen onder de keukenkastjes. Gelukkig konden we het lek vinden in de badkamer en maakten Marc deze dicht terwijl ik al het water onder alle kastjes opdweilden. Al met al duurde het de hele dag en kwam er van uitrusten niets van, maar de vloer was wel lekker schoon!
<SWIPE>
<KLIK>
Fjorden
Waar de meeste denken aan de mooie Fjorden in Noorwegen, denk ik acuut aan de Fjordenpaarden waar ik als achtjarig pennymeisje helemaal wild van was (LOT!! ICARA!!) Toen we bij toeval langs SunnFjord reden en we zagen dat er een wedstrijd aan de gang was werd er daarom ook op de rem getrapt en gingen we het terrein op wat vol met Fjorden stond. Helaas was de driedaagse wedstrijd net afgelopen en konden we alleen de prijsuitreiking zien (boringggg.......) maar ik kon in ieder geval weer een dosis paardengeur opsnuiven en de kinderen vonden het ook leuk. We sliepen op het parkeerterrein en maakten de volgende ochtend een wandeling richting de denderende waterval (idyllisch op de foto, koud en nat in het echt ;-))
De fjord of het fjordenpaard is één van de drie inheemse paardenrassen van Noorwegen en ook een van de oudste en zuiverste rassen ter wereld.
<SWIPE>
`
<KLIK>
Stryn
De route richting Stryn was werkelijk prachtig!! Steeds als je denkt dat het niet mooier kan, ga je weer een bocht om en valt je smoelwerk nog verder open van verwondering. We reden langs het Lovatmeer naar Oldevatnet om daar vervolgens naar de gletsjer 'Briksdalsbreen' te wandelen. . De wandeling viel wat tegen aangezien we dachten dat het 2,5km totaal was en zonder eten en drinken de berg op liepen, terwijl het 2,5km heen en vervolgens weer terug was.. Fien liet flink van haar horen (IK GA NIET MEER LOPEN!!!), terwijl Sam 'slechts' mokkend de berg op liep. Gelukkig was de rivier schoon genoeg om uit de drinken (ijskoud!) en was de terugweg bergafwaarts waardoor we het (net) overleefden ;-). Dat ik vervolgens drie dagen niet kon lopen vertellen we gewoon niet. We sliepen op een parkeerplaats tegenover het prachtige meer en hadden het meest geweldige uitzicht toen de avond viel en er niemand meer was. Het is toch werkelijk prachtig!?
Briksdalsbreen is een arm van de grote Jostedalsbreen-gletsjer en bevindt zich in het Jostedalsbreen National Park. Vanaf 1200 meter stort de gletsjer naar beneden in de prachtige Briksdalen-vallei.
<SWIPE>
SKJAK
Wat was dit een heerlijke plek om te zijn! De camper stond aan het bos wat vol met elandenpoep lag, dus we zaten elke avond vol hoop te wachten tot we wat zouden zien. Uiteraard kwam er geen eland voorbij en ondanks dat ik nog een paar uur door het bos heb gezworven bleven ze verstopt en moesten we het met alleen elandenkak doen ;-)
Je kan hier trouwens lang wachten op de schemering, want het is hier bijna de hele dag licht.. De zon gaat onder om 23.30 en komt op om 03.10. Op de laatste foto zie je hoe "donker" het was om half één 's nachts.. Marc en ik merkten op dat we steeds later gingen slapen omdat we gewoonweg niet door hadden dat het al zo laat was en ook werden we al rond vier uur 's nachts wakker door het licht. Natuurlijk draaiden we dan ons weer om, maar je merkt wel dat je ritme anders wordt door continu in het (dag)licht te zijn.
De middernachtzon is een natuurlijk fenomeen waarbij de zon om middernacht boven de horizon staat, en dus ook gedurende de rest van de dag en nacht. Dit fenomeen komt jaarlijks tijdens een bepaalde periode in gebieden rond en vooral ten noorden van de noordpoolcirkel voor zoals Noord-Scandinavië.
<SWIPE>
Geiranger
We vervolgenden de route richting Geiranger en ineens zaten we midden in de sneeuw.. Toch wel bijzonder dat je een drie weken eerder je kapot loopt te zweten met 38 graden en vervolgens hier dan staat te bibberen in de sneeuw! De weg naar Geiranger was prachtig, maar aangezien het erg bewolkt was en ook behoorlijk druk reden we zonder te stoppen door naar een plek om te overnachten.
De plek die we vonden was weer eens prachtig, maar helaas bij het indraaien kwamen we vast te zitten met het rechtervoorwiel en kwamen we er met geen mogelijkheid meer uit. Zoals je begrijpt kwam er een paar kleine vloekwoorden voorbij, enige paniek en wat schietgebedjes.. Maar we zijn er uitgekomen! Uiteraard kwam dat door mijn briljante idee om de camper op te tillen met het levelsysteem en de vloermat eronder te leggen. Het mooie plekje lieten we maar even links liggen en we pakten de andere, minder idyllische, maar alsnog prachtige plek om daar weer gebruik te maken van Marc z'n kampvuurskills.
Na de nacht reden we weer verder en-route en ook nu was het weer adembenemend mooi. En als je het trouwens hebt over pittige wegen, dan viel deze zeker in de categorie "behoorlijk pittig".
Op de foto's zie je trouwens als je goed kijkt van die "trollenhuisjes"; met mos- en grasbegroeide huisjes die veelal (vrijblijvend!) gebruikt worden door vissers en wandelaars.
<SWIPE>
<KLIK
Knutten en botten Het mooie van Noorwegen is dat je weliswaar overal kan kamperen en er genoeg plekken zijn waar je de camper kwijt kan. Vaak maken we gebruik van Park4Night, maar soms gebeurd het ook dat we zelf op zoek gaan via Google Maps of random langs de weg parkeren. En waar we dus laatst dachten dat we een mooie plek hadden gevonden, begrepen we eind middag al snel waarom hier niemand was; KNUTTEN! En niet een klein beetje ook... Het was niet te doen! Als we naar buiten moesten dan pakten we ons helemaal in en zelfs dan kregen ze je nog te pakken. We waren daarom ook al weer snel weg de volgende ochtend!
De plek die daarna kwam was gelukkig zonder knutten en na een uurtje rondstruinen door het bos kwamen we verschillende botten en een skelet tegen, heel gaaf! Al was het ook wel enigszins bijzonder om zoveel botten te vinden in een onbewoond gebied (wie weet wat hier allemaal gebeurd...)
<SWIPE>
Trondheim
Met alle fauna en flora in Noorwegen hoef je je geen moment te vervelen, er is gewoon zoveel te zien en te ontdekken! Maar naar een paar weken begonnen we toch een beetje levendigheid en cultuur snuiven te missen. Dus besloten we Trondheim (op de fiets) te bezoeken.
De kinderen mochten kiezen wat ze wilden doen en al snel kozen ervoor om naar het oorlogsmuseum te gaan (wat is dat toch met oorlog-obsessie bij kinderen!?). Eenmaal bij het museum bleek dat er verschillende activiteiten te doen waren en mochten Sam en Fien er aan eentje meedoen. Ze kozen om een kroontje te maken (voor 'slechts' 8 euro per kind...........) om vervolgens na tien minuten het door papa en mama af te laten maken ;-) Gelukkig ben ik knutselkampioen (ahum..) en waren de kroontjes vlot in elkaar geflanst. Het resultaat werd goedgekeurd door onze kindercomissie en daar liepen ze dan trots met hun kroontjes op door Trondheim.
We haalden nog een ijsje en vonden een kuikentje midden in het centrum (uiteraard was dit het hoogtepunt van de dag volgens de kids). En ondanks mijn pogingen om Marc te overtuigen om het kuiken te houden (pleasssssssseeeeeeeeeeeee...), hebben we, nadat we het kuikentje hadden gevangen, het in een bloembak in het zicht van moedermeeuw neergezet.
Toen we terug richting de camper fietsten, bleek dat Marc zijn batterij leeg was en moest hij de laatste paar kilometer de berg omhoog lopen terwijl ik met twee kinderen + Jip verder fietsten. Het was enigszins acrobatisch; Fien achterop, ik op het zadel en trappen, Sam staand op de stang en vasthoudend aan het stuur en dan nog Jip voorop in het mandje. Helaas geen foto's van gemaakt, maar wellicht kan je je er een voorstelling van maken! s' Avonds na het eten besloten we nog een stukje het park door te fietsen (deze keer met een opgeladen batterij) terwijl de kinderen op de stepjes erachteraan crossten. Echter kozen we (achteraf gezien) een mountainbike-pad uit waardoor de kids al snel achterop zaten met de stepjes in hun arm geklemd terwijl Marc en ik de ene boomstronk na de andere probeerde te ontwijken terwijl we met 130km/u naar beneden vlogen (grapje.. het was maar 30km/pu..)
<SWIPE>
Einde Noorwegen is werkelijk één van de mooiste landen en heeft een hoog "sprookjesgehalte", maar na drie weken regen waren we er toch echt klaar mee. Marc en ik hadden al bedacht dat we samen een keer terug willen komen om dan een stuk noordelijker te gaan (Lofoten, Noordkaap) met de Dodge + daktent o.i.d. om dan echt te bergen in te trekken en wild te spotten. Onze camper is niet gemaakt om de kleine bergweggetjes te trotseren en onze kinderen zijn niet gemaakt om mee wild te spotten ;-)
