Gek op de weg is terug

Een jaar geleden vertrokken we. Een jaar vol met hoogtepunten, maar ook enkele dieptepunten. Achttien landen bezochten we, we trokken erdoorheen en ontdekten de mooiste plekken. We ontmoetten vele anderen, zowel gezinnen als alleenreizende en alles daartussenin. We waren samen, maar soms ook alleen. We leerden elkaar op alle oppervlaktes kennen, maar ook onszelf en onze plek binnen het gezin. We lachten, we huilden, we zongen, we dansten, we praatten en soms verveelden we ons, maar bovenal hadden we het naar ons zin. Het leven werd anders, er werd meer geleefd zonder geleefd te worden. Er waren minder prikkels en als ze er wel waren dan trokken weer verder. We leefden het leven in het hier en nu, met alleen de zorgen of er genoeg water en eten was. Terug naar de basis, terug naar de natuur en terug naar onszelf. We leerden en we groeiden en maakten dromen waar.

Het is raar om te bedenken hoeveel er in een jaar is veranderd en hoeveel ook niet. De familie en vriendenkring is onveranderd, hun carrières grotendeels ook en veelal is de inrichting van de huizen ook nog hetzelfde. De straten, de dorpen, de weg er naar toe; alles is zo gebleven. Zelfs de discussies in de huidige maatschappij zijn onveranderd. Toch is het anders terugkomen dan hoe wij het een jaar geleden achterlieten. Als ik kijk naar mijzelf ben ik het afgelopen jaar enorm gegroeid (zowel letterlijk als figuurlijk haha!). Ik ben veranderd, mentaal sterker geworden en er is meer rust in mijn lijf. Het loslaten van ons dagelijkse leven, de maatschappij, vrienden, familie en al het andere in Nederland heeft voor mij een helend effect gehad. Niet dat ik het in Nederland slecht had, helemaal niet zelfs, maar na jaren strugglen met het leven vielen er tijdens de reis veel puzzelstukjes op zijn plek. De rust en ruimte die ik kreeg tijdens onze reis, gaf mij de kans om te ontdekken wie ik nu werkelijk ben en hoe ik verder mijn leven wil invullen.

Deze blog zal niet meer als reisblog dienen om onze avonturen bij te houden, we zijn tenslotte weer terug in Nederland, maar voortaan als persoonlijke blog om mijn ontwikkelingsreis (lekker filosofisch!) te volgen en anderen wellicht te inspireren of te motiveren om ook het roer om te gooien. Het zal geen dagelijkse kost zijn, niet altijd even serieus, soms een anekdote en soms een terugblik, om te laten zien dat je dromen ook waar kan maken als je een "beetje gek" bent geweest :-)

AJU! <3